Έως πότε ο πολιτισμός μας θα προσπαθεί να μετατρέψει το «Λαό» σε κατευθυνόμενο και χειραγωγούμενο «Όχλο»;
Πότε, όπως έγραψε ο Γιώργος Σεφέρης, θα ανθίσουν ετούτοι οι τόποι. Πότε θα έρθουν καινούργιοι άνθρωποι να συνοδέψουν την «βλακεία» στην τελευταία της κατοικία;
…Στο μεταξύ μας σκοτώνουν με μικρές δόσεις, πολύ ταχτικά, πολύ σοφά.
Κάθε μέρα γυρίζουμε στο σπίτι μας για να θάψουμε ένα νεκρό: μια σκέψη, ένα αίσθημα…»
Μέχρι τότε ο Οδυσσέας Ελύτης περιγράφει την απαράδεκτη σημερινή πραγματικότητα…
«…Ήδη, σας το είπα. Είναι η βαρβαρότητα.
Την βλέπω να έρχεται μεταμφιεσμένη, κάτω από άνομες συμμαχίες και προσυμφωνημένες υποδουλώσεις.
Δεν πρόκειται για τους φούρνος του Χίτλερ ίσως, αλλά μεθοδευμένη και οιονεί επιστημονική καθυπόταξη του ανθρώπου.
Για τον πλήρη εξευτελισμό του.
Για την ατίμωση του».
